Stajnia Centralna

Nojec · Wysłany: Czw 8:03, 03 Mar 2011 Temat postu: Sahara - Odwiedziny

wielkopolki.

Crunchy · Wysłany: Pią 19:53, 04 Mar 2011 Temat postu:

Zabrałam szczotki i uwiązałam Saharę. Postanowiłam dziś ją gruntownie wyczyścić. Podniosłam plastikowe zgrzebło i dotknęłam barku klaczy. Wzdrygnęła się, ale tylko na mnie spojrzała. Przejechałam szczotą wzdłuż grzbietu, żeby zobaczyć jej reakcję.
Jak widać ucieszyła się się, że ktoś się nią zajmuje, i zmrużyła powieki. Uśmiechnęłam się i przeczyściłam jedną stronę, potem myknęłam na drugą i zrobiłam to samo. Klacz stała spokojnie, wyglądała jakby spała. Wzięłam miękką szczotkę, wyrównałam sierść i strzepnęłam kurz z nóg.
Przejechałam dłonią po szyji Sahary. Była miękka i puszysta. Na ręce zostały mi jasne, pojedyncze włoski. Trzymając kopystkę w jednej ręce, pochyliłam się ostroznie i wolną ręką oplotłam nogę klaczy.
-Spokojnie, nic ci nie zrobię. Daaaleej...- zachęcalam ją głosem. Trąciła mnie pyszczkiem w plecy, ale podniosła posłusznie nogę. Wyskrobałam gnój i piach, po czym włosistą stroną strzepnełam najmniejsze grudki. To samo spotkało resztę kopyt.
Zabrałam się za grzywę, metalowym grzebieniem rozczesując pasma złotawej grzywy. Gdy dotarłam do największego kołtuna przy przedostatnim pasemku włosów, jednym ząbkiem odejmowałam włos po włosie od dużej kulki na jej grzywie. Szybko uporałam się z niepożądaną przeszkodą, po czym stanęłam przy zadzie i podniosłam ogon.
Najpierw palcami podzieliłam go na części, a potem rozczesałam jedno po drugim. Skończyłam, i szybko uchyliłam boks.
Z leżącej przy drzwiach torby wyciągnęłam olej do kopyt i pędzel. Dałam izabelce do powąchania pudełko. Nie była zainteresowna. Zabrałam się więc do pracy.
Kopyta lśniły na czarno. Ogolnie cały koń błyszczał. Klacz była bardzo zadowolona. Odpięłam więc uwiąz i wyszłam ze stajni. Na pożegnanie wrzuciłam dwa kawałki jabłka i poszłam na dwór.

Stefanowa · Wysłany: Pią 20:13, 04 Mar 2011 Temat postu:

O D W I E D Z I N Y

Data: 4.03.2011

O P I S

Sahara była na pastwisku. Swawolnie biegała . Złapałam ją z łatwością i przypięłam jej wcześniej zabraną z siodlarni lonżę. Poprowadziłam klaczkę na plac przed stajnią i przywiązałam do ogrodzenia, a sama pobiegłam do siodlarni. Zabrałam z tam tąd szczotki i poszłam z powrotem do Sahki. Najpierw szczotką ryżową zebrałam z jej sierści pot i brud. Zniosła to spokojnie, nawet gdy manewrowałam szczotką w okolicach jej oczu. Bez oporu zniosła również rozplątywanie sierści na zadzie. Natomiast gdy sięgnęłam po kopystkę, była nieco zdziwiona i się cofnęła. Zaczęłam do niej uspokajająco przemawiać, jednocześnie podchodząc coraz bliżej. Sahara ostrożnie obwąchała kopystkę, a potem pozwoliła sobie wyczyścić kopyta. Przy czyszczeniu lekko w nie postukiwałam dłonią. W końcu kiedyś klaczka zostanie podkuta.
Kiedy miałyśmy za sobą zabiegi pielęgnacyjne, odwiązałam Izabelkę od ogrodzenia. Poprowadziłam ją stępem na round pen. Tam wyjęłam z kieszeni kawałek folii złożony w kostkę. Rozłożyłam go na środku round penu. Klaczka przyglądała się folii z wyraźną obawą.
Poprowadziłam ją dookoła folii, zachowując wyraźny odstęp. W oczach klaczki widziałam ulgę. Panika ustąpiła. Zrobiłyśmy w ten sposób dwa okrążenia. Klaczka wciąż badawczo spoglądała na ów kawałek folii. Po kolejnym okrążeniu zrobiła się pewniejsza.
Zrobiłyśmy jeszcze dwa okrążenia w tej odległości, i zmniejszyłam odległość między nami a folią. To nieco speszyło klaczkę, więc ponownie oddaliłam się od folii. Tu znów odzyskała pewność siebie. Po chwili znów zbliżyłam się do folii. Sahara już się trochę ,,zaklimatyzowała’’ i nie chciała uciekać od folii. Nadal jednak popatrywała na nią z powątpiewaniem i lekkim przestrachem. Gdy zrobiłyśmy kilka okrążeń, przekonała się, że folia nie taka straszna.
Następnie odpięłam lonżę i zaczęłam chodzić wte i wewte po round penie. Klaczka ufnie szła za mną. Zaczynałam lekko zahaczać o folię. Izabelka wtedy zatrzymywała się, a ja zbaczałam z trasy. Jednakże po jakimś czasie weszłam na róg folii.
Sahara zawahała się. Przystanęła i popatrzyła się na mnie. Zrobiłam jeszcze jeden krok do przodu, w głąb folii. To najwyraźniej przekonało klaczkę i weszła dwoma przednimi kopytami na folię.
Chwilę jeszcze pochodziłam z Saharą po round penie, już więcej nie wchodząc na folię. Na dziś wystarczy tych przeżyć.
Na koniec dałam klaczce kawałek marchewki. Z zadowoleniem i dość łapczywie wzięła mi go z ręki. Pogłaskałam ją jeszcze po miękkich chrapkach, poklepałam po szyi i podrapałam za uchem. Odprowadziłam ją z powrotem na pastwisko. Jednak nie od razu pobiegła. Stanęła, popatrzyła na mnie przez chwilę i dopiero potem odbiegła do innych koni.